The People of Poland at War: 1914-1918

The People of Poland at War:1914-1918 to anglojęzyczne wydanie książki Wielka Wojna Polaków 1914-1918 autorstwa prof. Andrzeja Chwalby.

W wyniku I wojny światowej Polska odzyskała niepodległość, ale także doświadczyła dotkliwych strat ludzkich liczonych w milionie poległych żołnierzy i cywili i strat materialnych szacowanych na nawet 100 miliardów złotych. Książka prof. Chwalby przedstawia losy zwykłych mieszkańców trzech zaborów na terenach będących areną walk frontu wschodniego. Książka pozwala zrozumieć prawidła rządzące społeczeństwem czasu wojny, które zmaga się z jej skutkami nie tylko w wymiarze materialnym, ale również socjologicznym. Zjawiska takie jak szpiegomania, szerzenie się plotki, czystki etniczne, gospodarka czasu wojny, odbudowa po zniszczeniach, życie polityczne, przestępczość , czarny rynek i demoralizacja oraz zdrowie i demografia wpływały każdego dnia na życie ludzi zamieszkujących tereny dawnej Rzeczypospolitej.

Dzięki tej niezwykłej pracy  uzyskasz wiedzę na ogół niedostępną w podręcznikach czy innych książkach poświęconych przeważnie militarnym i politycznym aspektom tego konfliktu.

Monografia obejmuje w sposób pełny obraz zmagań i losów Polaków w czasie I wojny światowej. Czytając ją dowiesz się o problemach w skali makro i mikro oraz poznasz szeroki kontekst odzyskania przez Polskę niepodległości.

Publikacja ta zwyciężyła w II edycji Konkursu o Nagrodę im. Janusza Kurtyki.

Książka została przetłumaczona na język angielski i nakładem wydawnictwa PETERLANG wydana na rynku anglosaskim w 2021 roku. Promocja książki odbyła się między innymi na St. Thomas University, Connecticut State University, Institute of World Politics. Dziś oferujemy ją także Państwu. Książka stanowi wkład Fundacji w promocję historii Polski na świecie. Kupując ją wspierasz nas w tym działaniu.

Andrzej Chwalba (ur. 11 grudnia 1949 w Częstochowie) – polski historyk i eseista, profesor nauk humanistycznych, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego specjalizujący się w historii XIX wieku, historii relacji polsko-rosyjskich, historii najnowszej Polski i dziejach Krakowa. W latach 1996–1999 dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1999–2005 prorektor UJ ds. dydaktyki. Kierownik Zakładu Antropologii Historycznej w Instytucie Historii UJ. Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Historycznego. Inicjator i organizator Kongresu Zagranicznych Badaczy Dziejów Polski w Krakowie. Autor szeregu książek historycznych, w tym podręcznika akademickiego Historia Polski 1795–1918.